از چابهار به سمت شرق درکناره های سواحل بی نظیر و طلایی مکران جاده ای است پُروپیج وخم درمیان کوه های منیاتوری و دریای نیلگون عمان که با فاصله ی 60کیلومتری می رسد به بندری زیبا درامتداد حاشیه ساحلی دریای عمان(سواحل مکران) که شبیه شبه جزیره ای است در بالایی دیواره های صخره ای که بیرون زدگی های آن مشرف به دریا قد علم کرده اند.
ساحل بریس با فضایی زیبا بخشی از سواحل مکران محسوب می‌شود و در کنار دریای عمان قرار دارد. این ساحل بندر صیادی اهالی روستای بریس است. از این ساحل به‌عنوان یکی از آخرین بنادر شهرستان چابهار در نقطه صفر مرز دریایی یاد می‌شود و در جوار کوه های مریخی واقع شده است. در اسکله ساحل بریس صید کوسه ماهی و میگو انجام می‌شود.
بندر چابهار در پاییز و زمستان همچون سایر شهرهای جنوبی کشور، آب و هوای کاملا بهاری دارد و از این رو پاییز و زمستان می‌تواند زمان مناسبی برای سفر به خوش آب و هواترین بندر ایران در زمستان باشد. شرایط مطبوع آب و هوایی بندر چابهار در فصل زمستان که به سبب وزش بادهایی از سمت اقیانوس هند ایجاد می‌شود، چابهار در زمستان را به یکی ازمحبوب‌ترین شهرهای زمستانی کشور تبدیل کرده است.
چابهار، همانطور که از نامش پیداست شهری با چهار فصل بهاری در سال؛ اینک که هموطنان مان فصل های سرد سال را با برف و کولاک و سرما سپری می کنند شهر ساحلی چابهار با داشتن هوایی بهاری آماده استقبال از گردشگران و مسافران زمستانی است تا چند روزی را باشنا در دریا و تفریح سفری به یادماندنی را برای آنان رقم زند.
بندر چابهار به سبب قرار گرفتن در نزدیکی منطقه استوایی، از تغییرات دمای اندکی در فصل های مختلف سال برخوردار است و بهترین کرانه اقیانوسی کشور و معتدل ترین هوای جنوب ایران را دارد.
چابهار بهشت گمشده ای در ایران است که زیبایی های طبیعی آن کمتر بین ایرانیان شناخته شده است و جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری در ایران و جهان است که گردشگران با سفر به این بندر زیبا و کم نظیر می توانند از بیش از 300 اثر طبیعی و تاریخی دیدن کرده و لذت ببرند.
شهر بهاری با مردم خونگرم
آراد محمدی یکی از گردشگران اهل شیراز گفت: چابهار در این فصل سرد پاییزی بهترین هوای بهاری را دارد و علاوه بر بهره مندی از هوای پاک و آفتابی؛ مردمانی مهربان و مهمان نواز دارد که با برخوردهای گرم و جذاب شان، گردشگران را شیفته و مجذوب این منطقه می کنند.
علی علوی از مهمانان اهل تهران که برای سفری 2 روزه به چابهار آمده است، نیز اظهار داشت: باورم نمی شد که در این فصل سرد سال چابهار هوای مساعدی داشته باشد که حتی بتوان در دریا نیز شنا کرد.
مریم عزیزی نیا اهل یزد نیز گفت: شنیده بودم که چابهار بسیار زیبا و در فصل زمستان هوایی مساعد و بهاری دارد، با خانواده به چابهار سفر کرده ایم تا از هوای پاک و بهاری و زیبایی های کم نظیر آن استفاده کنیم و اکنون که یا این شهر و مردم آن آشنا شدیم دوست دارم هر سال سفری داشته باشم.
محمد رضا مقدم نیز بیان کرد: چابهار برای تفریح و گردش از خیلی شهرهای خارجی بهتر است و اگر مسئولان امکانات زیرساختی را برای آن آماده کنند یکی از بهترین نقاط برای گشت و گذار است.
داوود رجایی که می گفت به اتفاق اعضای خانواده از اصفهان به چابهار آمده است، در وصف این بندر زیبا گفت: تاکنون چند سفر به چابهار داشته ام، پاییز و زمستان این شهر ساحلی آنقدر دلپذیر است که بسیاری از مردم دنیا آرزوی چنین مکانی را دارند.
وی افزود: به نظرم اگر مسئولان دست اندرکار و از همه مهمتر بخش خصوصی در این بندر در زمینه گردشگری، تفریحات ساحلی و دریایی، ایجاد هتل و اقامتگاه شیک و ارزان و حتی گرانقیمت سرمایه گذاری کنند اطمینان دارم که نه تنها هموطنان ما از سراسر کشور بلکه گردشگران اروپایی و آمریکایی را نیز به خود جلب می کند.
هاشم حسامی از استان فارس نیز گفت: ساحل زیبای شنی، ماسه ای و صخره ای چابهار در کمتر شهر ساحلی دیده می شود و از طرفی سرمایه گذاری های کلان ایران و برخی کشورهای خارجی در این بندر آینده ای بسیار روشن و توسعه یافته را نوید می دهد و همین ظرفیت ها و توانمندی ها ایجاب می کند که بخش خصوصی با سرمایه گذاری در حوزه های گردشگری و اقتصادی این شهر ساحلی را به عروس جنوب شرق کشور تبدیل کنند و خود نیز بهترین بهره اقتصادی را ببرند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چابهار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: چابهار به عنوان یکی از مقصدهای اصلی گردشگری در فصل های مختلف سال به ویژه زمستان است.
عبدالحمید بلوچ زاده افزود: همجواری چابهار و کنارک با دریا و آب های اقیانوسی سبب شده تا زمستان که در دیگر نقاط کشور با برف و سرما همراه است در این منطقه هوای معتدل در حد 18 تا 25 درجه داشته باشد.
وی بیان کرد: چابهار پتانسیل های بالایی در زمینه گردشگری دارد و از چهار نمونه ساحل صخره ای، ماسه ای، شنی و مرجانی برخوردار است.
وی ادامه داد: چابهار در فصل زمستان برخلاف سایر نقاط کشور که با برف، کولاک و سرما مواجه هستند، هوای بهاری و مساعدی دارد و بهترین نقطه برای تفریح، گردش و شنا در دریا است.
وی افزود: قلعه پرتغالیها، آرامگاه سید غلامرسول، ساختمان قدیم فرمانداری (موزه محلی)، حسینیه آل رسول، ساختمان های قدیمی گمرک و پست و روستای تیس از جمله آثار تاریخی شهرستان چابهار به شمار می روند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چابهار تصریح کرد: آثار طبیعی این شهرستان نیز شامل ساحل ماسه ای، کوههای مینیاتوری، اسکله های صیادی، تالاب لیپار، درخت انجیر معابد، صخره های مرجانی و غارهای بان مسیتی تیس است.
وی ادامه داد: صنایع دستی شهرستان چابهار شامل سوزن دوزی، سکه دوزی و ساخت انواع هنرهای دستی از محصولات دریایی است که در داخل و خارج از کشور طرفداران خاصی دارد.
وی گفت: مهمترین و معروف ترین صنایع دستی چابهار از صدف ساخته می شود به طوری که بیش از 200 نوع وسایل صدفی و همچنین معرق صدف توسط هنرمندان زن و مرد این منطقه تولید و در بازار به فروش می رسد.
شهرستان چابهار براساس سرشماری آبان سال 1395 با جمعیت 283 هزار و 204 نفر و 48 هزار و 147 خانوار از شمال به شهرستان های نیکشهر، قصرقند و سرباز، از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به دریای عمان(مکران) و از غرب به شهر کنارک متصل است.
عبدالحکیم بهار، عضو شورای هماهنگی شبکه روستاهای دوست‌دار کتاب در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به آغاز مراحل ساخت کتابخانه روستای رمین چابهار گفت: از سال ۱۳۹۳ کتابخانه این روستا در داخل یک کانکس فعالیت خود را آغاز و نسبت به عضوگیری کودکان و نوجوان اقدام کرد و تاکنون نیز در داخل کانکس به اعضای خود خدمات ارایه می‌دهد.
وی ادامه داد: اکنون بیش از ۷۰۰ کودک و نوجوان در این کتابخانه عضویت دارند که همگی ساکن روستای رمین هستند و کتابخانه افراد بزرگسال نیز در کانون سلامت محله روستا است که حدود ۲۰۰ نفر در آن عضو هستند.
بهار با بیان اینکه ساخت یک کتابخانه مناسب و توسعه فضا و فعالیت‌های فرهنگی را طی این سال‌ها دنبال می‌کردیم اما برای ساخت و ساز و تخصیص زمین با مشکلاتی روبه‌رو بودیم تا اینکه بنیاد فرهنگی دکتر مجتهدی برای مشارکت در ساخت کتابخانه برای روستا اعلام آمادگی کرد.
وی در این زمینه توضیح داد: از اواخر سال گذشته با مدیر بخش فرهنگی سازمان منطقه آزاد مذاکراتی انجام شد و با حمایت آنها توانستیم زمینی به متراژ 2000 مترمربع را از بهیاری گرفته و کاربری فرهنگی برای آن بگیریم.
بهار درباره ویژگی‌های این کتابخانه گفت: قرار است ساختمان این کتابخانه با زیربنای ۱۵۰ متر مربع ساخته شود و شامل دو بخش کودک و نوجوان و بزرگسال باشد، کتابخانه‌ها در کنار یکدیگر قرار گیرند و اعضا بتوانند از خدمات آن بهره‌مند شوند.
وی با بیان اینکه کار ساخت و ساز کتابخانه آغاز شده است، عنوان کرد: برنامه‌های مختلفی برای این کتابخانه پیش‌بینی کرده‌ایم که شامل برنامه‌های فرهنگی مثل دعوت از نویسندگان کودک و نوجوان و بزرگسال، برپایی جشن کتابخوانی و گفت‌وگو درباره کتاب‌ها و نقد آثار است، از سوی دیگر تلاش داریم یک خانه فرهنگ تاسیس کنیم تا به عنوان یک فضای فرهنگی مطمئن و مناسب برای مردم روستا باشد.
به گفته بهار، بتن‌ریزی ساختمان آغاز شده است و پیش‌بینی می‌شود تا هفته کتاب در آبان ماه آماده‌سازی کل ساختمان به پایان برسد و روستای رمین با حدود هفت هزار نفر جمعیت از این کتابخانه بهره‌مند شوند.
همه اعضای تیم ملی موج سواری ایران، اهل «رمین» هستند؛ روستایی در جنوب استان سیستان و بلوچستان و در سواحل دریای عمان. اهالی رمین با افتخار از ملی پوشان این روستا می‌گویند و اینکه امسال یکی از نوجوانان موج سوارشان از سوی اتحادیه بین المللی موج سواری که مرکز آن در امریکا است بورسیه شده تا در کنار درس و آموزش زبان، این ورزش را به شکل حرفه‌ای ادامه دهد.
داستان از اینجا شروع شد که او روی صخره‌های مینیاتوری سواحل مکران که مشرف به اسکله است می‌نشست و هنرنمایی ایسکی بریتون زن ایرلندی را تماشا می‌کرد که چند سالی بود برای موج سواری به روستای آنها می‌آمد و به بچه‌ها هم چیزهایی یاد می‌داد. از آنجا که تفریح بچه‌های رمین شنا کردن است، چرا ستاره‌های موج سواری دنیا نباشند؟
خیلی از موج سواران ایران و دنیا ساحل روستای رمین را به خوبی می‌شناسند. روستا در هفت کیلومتری بندر چابهار و در دهستان کمیل قرار دارد با ۳ هزار و ۵۰۰ نفر جمعیت که مثل خیلی از روستاهای استان سیستان و بلوچستان از محرومیت رنج می‌برد. کار خدا را چه دیده‌اید شاید موج سواری توانست چهره فقر را در آب اقیانوس شست و شو دهد و تمیز کند. اهالی هنوز هم آب آشامیدنی ندارند و برای هر تانکر آب ۱۲۰ هزار تومان می‌دهند. مردم روستا هر روز با قایق دل به دریا می‌زنند تا غروب با تورهای پر از ماهی برگردند. این تنها شغل آنهاست. خیلی از بچه‌ها در کنار درس و مشق، برای ماهیگیری همراه پدر به دریا می‌روند و عصر با تخته‌هایی که زیر بغل زده‌اند، از امواج دریا سواری می‌گیرند.
داوود خدیر نوجوان ۱۷ ساله‌ای که استعداد او در موج سواری مورد توجه اتحادیه بین المللی موج سواری (ISA) قرار گرفت و برای ادامه تحصیل و ورزش موج سواری بورسیه شد، حسابی خوشحال است. می‌خواهد در آینده قهرمان جهان شود: «ما پنج خواهر و سه برادر هستیم و من کلاس یازدهم هستم. پدرم ماهیگیر است و برادرانم هم به او کمک می‌کنند. من هم در کنار درس برای ماهیگیری همراه پدر به دریا می‌روم. بچه‌های این روستا از کودکی با دریا بزرگ می‌شوند. ساحل جزئی از خانه ما است. به جز دریا تفریح دیگری نداریم و عشق اول و آخر ما همین دریاست.من ۹سال داشتم که بریتون قهرمان موج سواری ایرلند که علاقه زیادی هم به جهانگردی دارد برای موج سواری به رمین آمد. او اولین زنی بود که در ایران موج سواری کرده است. هر روز از دور موج سواری‌اش را تماشا می‌کردم. بعد از مدتی او به دخترها و پسرهایی که به موج سواری علاقه داشتند آموزش می‌داد. از همان روز علاقه زیادی به موج سواری پیدا کردم. البته من کوچک بودم و فقط به تماشا کردن بسنده می‌کردم. سه سال در فصل موج سواری اینجا آمد و هر بارهم تعدادی تخته موج سواری با خوش می‌آورد و به بچه‌ها هدیه می‌داد.چهار سال قبل بود که مربی‌ام عابد فولادی که خودش از شاگردان اسکی بریتون است، پیشنهاد داد تا موج سواری را حرفه‌ای یاد بگیرم. او هرچه آموخته بود به من یاد داد و من هم موفق شدم خیلی زود سوار بر موج‌های دریا پرواز کنم. تخته موج سواری قیمت بالایی دارد و ما توان تهیه‌اش را نداریم. برای همین با تخته‌هایی که ورزشکار ایرلندی به هیأت موج سواری روستای ما هدیه کرده تمرین می‌کنیم.»
انتخاب یک ایرانی از سوی اتحادیه بین المللی موج سواری اتفاق مهمی بود که باعث شد بازهم نام روستای رمین بر سر زبان‌ها بیفتد. موج سواری داوود و انجام حرکات نمایشی او مورد توجه این اتحادیه قرار گرفت. او می‌گوید با این بورسیه می خواهد درآینده جای «گابریل مدینا» نفر اول موج سواری دنیا را بگیرد: «مربی‌ام فیلم و رزومه‌ام را برای اتحادیه بین المللی فرستاد و آنها هم من را بورسیه کردند. کسی که محرومیت را چشیده باشد می‌داند که برای رسیدن به موفقیت چقدر باید تلاش کند. می‌خواهم یک روز مثل «گابریل مدینا » که ملقب به نیمار دریاهاست نفر اول دنیا باشم و جای او را بگیرم.»
همه در رمین از«ایسکی بریتون» بانوی ایرلندی صحبت می‌کنند که با آمدنش روستا را متحول کرد و راهی از میان امواج برای رهایی از فقر نشان‌شان داد. این را عابد فولادی می‌گوید مربی داوود. او و برادرش از اولین شاگردان بریتون بودند و امروز خودشان مربی بین المللی موج سواری هستند: «سال ۹۰ بود که بریتون با بررسی امکانات موج سواری به ایران سفر کرد و به سیستان و بلوچستان و روستای ما آمد. با بررسی‌هایی که انجام داد مشخص شد ساحل روستای رمین یکی از بهترین مکان‌های دنیا برای موج سواری است و بهترین امواج را برای این ورزش دارد. روز اول وقتی مشغول موج سواری بود برادر کوچکترم از او تقلید کرد و با یونولیت موج سواری کرد. اسکی بریتون تخته‌اش را به برادرم داد و گفت با تخته او موج سواری کند اما برادرم گفت شما با تخته خودتان و من هم با یونولیت خودم مسابقه بدهیم. هردو تا منطقه‌ای از دریا جلو رفتند اما بریتون متوقف شد و برادرم به خاطر آشنایی که با دریا داشت سوار بر موج تا مسافتی دور رفت. به نظرم همان موقع این زن متوجه استعداد خوب بچه‌های رمین در موج سواری شد.روز بعد برای ناهار از او دعوت کردیم. از میهمان نوازی ما و اهالی روستا تعجب کرده بود. همان روز تخته موج سواری خودش را به ما هدیه داد و گفت می‌خواهد به دخترها و پسرهایی که به موج سواری علاقه دارند آموزش بدهد. همین شد که سه سال پشت سر هم به روستای ما آمد و هربار هم تعدادی تخته موج سواری با خودش آورد و به بچه‌ها هدیه داد.بریتون ساعت ها در دریا به ما آموزش می‌داد و ما خیلی چیزها از او یاد گرفتیم. بعد از چند سال اتحادیه موج سواری در ایران تشکیل شد و سال ۹۵ ایران یکصدمین عضو اتحادیه بین المللی موج سواری شد. دوبار هم کلاس‌های بین المللی در چابهار تشکیل شد.»
موج سواری فقط ورزش نیست. یک هنر است که نشان می‌دهد همانطور که می‌توان مقابل موج‌های مرتفع پیروز شد در زندگی هم می‌توان مقابل مشکلات پیروز شد و روح و جسم را قوی کرد. عابد با شوق زیاد از موج سواری می‌گوید. از زمانی که روی بلندترین موج پرواز می‌کنی و با امواج خشمگین می‌جنگی: «اعضای تیم ملی موج سواری ایران همه اهالی این روستا هستند. سال قبل رقابت‌های جهانی ژاپن اولین تجربه‌ای بود که تیم ایران با دو موج سوار از رمین در آن شرکت کرد. متأسفانه به دلیل نداشتن اسپانسر نتوانستیم یکی از بهترین موج سواران را به این مسابقات اعزام کنیم. من چهار سال قبل آموزش موج سواری را با داوود شرع کردم. استعداد خوبی دارد و خیلی زود پیشرفت کرد. اتحادیه بین المللی موج سواری هر سال به چند نفر از نوجوانان زیر ۱۸ سال دنیا که استعداد چشمگیری در موج سواری داشته باشند بورسیه می‌دهد تا در کنار تحصیل به شکل حرفه‌ای موج سواری کنند. امسال وقتی فیلم و رزومه داوود را دیدند او را بورسیه کردند.»
موج سواری ورزش پولدارهاست اما چند سالی است که جوانان روستای محروم رمین این قاعده را به هم ریخته‌اند. حالا نام روستای آنها در کنار نام شهرها و بندرهای زیبا و مهم دنیا می‌آید. بندرهایی ثروتمند که موج سواران دنیا را به سمت خود می‌کشاند. جوانان رمین بزرگ ترین ثروت این روستا هستند. آنها می‌خواهند از میان امواج خروشان دریای عمان راهی به روی رمین بگشایند که غبار محرومیت را از چهره بشوید و جانی تازه گیرد.
گفتگو با نوجوانی که برنده بورسیه انجمن بین المللی موج سواری شده است
در گوشه‌ای از این کشور، روستایی وجود دارد که خیلیهایمان پیشازاین حتی اسمش را نشنیده بودیم، ولی حالا نامش درکنار شهرها و بندرهای مهم دنیا سر زبان‌ها افتاده است؛ «رمین» واقع در استان سیستانوبلوچستان. «داوود خدیرِ» ۱۷ ساله کسی است که باعث شهرت رمین شده است. داوود چند روز پیش توانست بورسیه اتحادیه بین‌المللی موجسواری را به دست آورد. این سازمان در حساب رسمی اینستاگرامش نوشته است: «داوود خدیر، جوان سیستان‌وبلوچستانی است که فارغ از شرایط آب‌وهوایی هر روز در ساحل محل زندگی‌اش به موجسواری می‌پردازد. داوود می‌خواهد به موجسواری و شرکت در رقابت‌های ملی ادامه دهد و قصد دارد موجسواری را به دیگران آموزش بدهد و آنها را به انجام این ورزش تشویق کند». جوانه اینهفته با افتخار میزبان داوود است.
موجسواری، ورزش پولدارهاست، ولی تو و بروبچه‌های «رمین» بدون امکانات خاصی تمرین می‌کنید و موفق هم هستید. چطوری موجسواری یاد گرفتید؟
«رمین» یکی از بهترین مکان‌های دنیا برای موجسواری است. بچه‌های روستای ما از کودکی با دریا و ساحل بزرگ می‌شوند، ولی موجسواری اهالی روستای ما داستان جالبی دارد. ماجرا به هشت، نه سال پیش برمی‌گردد که یک خانم ایرلندی به روستای ما آمد تا از امواج ساحل استفاده کند. او اولین زنی است که در ایران موجسواری کرده‌است. من آن موقع یک بچه ۹ ساله بودم و صبح و بعد از ظهر به ساحل می‌رفتم تا از دور، موجسواری آن توریست خارجی را تماشا کنم.
خانم ایرلندی وقتی دید که بچه‌های روستا چقدر به این رشته علاقه دارند، شروع کرد به آموزش دادن و چند تخته موجسواری هم بهشان هدیه کرد. من آن‌موقع کوچک بودم و هنوز به ذهنم نمیرسید این ورزش را شروع کنم. دو، سه سال بعد آن خانم دوباره به روستای ما آمد و باز هم برای بچه‌ها چند بسته تخته موجسواری آورد. اینبار من هم به پیشنهاد مربی‌ام تصمیم گرفتم موجسواری را به‌صورت حرفه‌ای یاد بگیرم. مربی هرچه از آن خانم ایرلندی آموخته بود، به من یاد داد.
تخته‌های موجسواری قیمت بالایی دارد و ما نمی‌توانیم مرتب تخته حرفه‌ای بخریم. برای همین هنوز با همان تخته‌هایی که هدیه گرفتیم، تمرین می‌کنیم. قیمت تخته از حدود دو و نیم میلیون شروع می‌شود و تا ۲۰ میلیون هم میرسد. پس شما درست فکر میکردید، موجسواری رشته گرانی است. تازه فقط تخته نیست؛ ما به لباس و وسایل تعمیر تخته هم نیاز داریم. من پنج خواهر و سه برادر دارم و پدرم راننده تاکسی است. نمی‌توانیم برای ورزش، این همه خرج کنیم.
بورسیه شدن تو حسابی سروصدا بهپا کرد. چطور به این موفقیت رسیدی؟
اتحادیه بین‌المللی موجسواری هرسال به چند نفر از نوجوانان زیر ۱۸ سال که استعداد چشمگیری در این رشته داشته باشند بورسیه می‌دهد تا در کنار تحصیل به شکل حرفه‌ای آموزش ببینند. حدود یک‌سال پیش مربی‌ام فیلم موج سواری و شرایطم را برای این اتحادیه فرستاد. چند روز پیش که نتایج بورسیه‌ها مشخص شد، یکی از اهالی روستا که در فضای مجازی فعال است، عکس و خبر من را در اینستاگرام دید. او بود که بهم خبر داد. پارسال هم پنج نفر از بچه‌های ایرانی بورسیه موجسواری گرفته بودند و امسال به جز من، دو نفر دیگر هم به این موفقیت رسیدهاند. در بعضی سایت‌ها نوشته شده به کسی که بورسیه می‌شود زبان انگلیسی یاد می‌دهند و ۵۰۰ دلار جایزه می‌گیرد، ولی پارسال بچه‌های قهرمان فقط یک تخته موجسواری هدیه گرفتند. ما هم احتمالا جایزه بزرگی نگیریم، ولی همینکه بهمان توجه می‌شود، خوشحالیم.
ما فقط هیجان موجسواری را میبینیم، ولی این ورزش خطر‌های زیادی هم دارد. تا حالا اتفاق بدی برایت افتادهاست؟
موجسواری هم خطر‌های زیادی دارد و هم واقعا ترسناک است. مثلا اگر موج بزرگی بیاید احتمال غرق شدن وجود دارد. در این چند سال البته اتفاق بدی برای من رخ نداده است. من معمولا صبحها یا بعد از ظهر‌ها به ساحل می‌روم، چون بهترین زمان برای موج سواری وقتی است که آب پایین میرود. البته، چون روز‌ها کوتاه و بلند می‌شود، جزر ومد ساعت مشخصی ندارد، ولی مثلا در این فصل ساعت۴ و ۵ بعد از ظهر بهترین زمان موجسواری است.
بچه‌های موجسوار در کشور ما حمایت می‌شوند؟
این رشته مثل همه ورزش‌های دیگر مسابقات جهانی دارد. ما در ایران هنوز در سطح جهانی نیستیم، چون با اینکه ساحل خوب و موج‌های مناسب داریم، ولی امکانات نداریم. هر ساحلی برای موجسواری مناسب نیست. مثلا در دریای خزر یا خلیج‌فارس نمی‌توانیم موجسواری کنیم، چون این سواحل، امواج بزرگی ندارند، اما ساحل دریای عمان در «کنارک» چابهار و «رمین» بهترین ساحلهای موج سواری هستند. بهجز ایران، فقط سواحل ژاپن و چند ساحل معدود دیگر قابلیت موجسواری دارند. خلاصه باید از این امکانات استفاده کنیم.
لقب نیمار دریا از کجا آمدهاست؟
من قبل از موجسواری، فوتبال بازی می‌کردم، ولی بعد از یکی، دوبار سوار موجها شدن فکر کردم در این رشته موفقتر خواهمبود. لقب «نیمار دریا» را هم بچه‌های روستا بهم دادهاند. این لقب دراصل مال «مدینا» قهرمان موجسواری دنیاست و بچه‌ها به‌خاطر حرکات نمایشی که روی دریا انجام میدهم، اینطوری صدایم می‌کنند. خدا را چه دیدید؟ شاید یک‌روز من هم نیمار دریا شدم.
منبع:خراسان
نمی دانم تاکنون به بلوچستان، میان بچه های خوب اینجا آمده ای؟ گرمی نفس های او را از نزدیک احساس کرده ای؟
کودک بلوچ، وقتی به او نزدیک می شوی، با لبخند قشنگ ومهربانی که همیشه بر لب دارد به استقبالت می آید، با سلامی گرم ورودت را به روستایش خوش آمد می گوید. لبخندی که از بوی صمیمیت سرشاراست، تو را به وجد می آورد. او نیز انتظاری بیشتر ندارد ارائه لبخندی ساده و صمیمی. با دریافت لبخند صمیمی ات به معنای اینکه؛ هموطن دوستت دارم، دستش را با دنیایی از راستی ومحبت به سویت دراز می کند. نگاهش تو را به تردید می اندازد: «آیا این همان کودک بلوچ است که در کویر سوزان وخشن زندگی می کند، یا یک مرد مصمم ومهربان که دستت را رها نمی کند و تو را کشان کشان به خانه اش دعوت می کند.»
در بلوچستان، میان کودکان ونوجوانان صادق بلوچ غریبه نیستی. از هرکجای این مملکت که آمده باشی؛ تهران، کرمان، اصفهان، خراسان، کردستان، شمال، و... به هر آبادی بلوچستان که گذرت بیفتد با شگفتی می بینی؛ بوته گلی بر زمین خشک نمایان است، غنچه لب هایش به احترام تو گشوده شده وسلام می کند.
عبدالحکیم بهار
